Een kind dat zich niet veilig voelt, snel bang is, zichzelf niet durft te zijn onrustig kan zijn en last heeft van spanningen, heeft behoefte aan een veilige omgeving.
​Hoe ziet deze omgeving er voor een kind uit:

Het is belangrijk dat jouw kind weet dat ze goed genoeg is, dat ze vertrouwen heeft in de belangrijkste mensen om haar heen, dat er structuur is. Andere factoren die belangrijk zijn om een basis te leggen voor (emotionele) veiligheid zijn: begrip, aandacht, rust en empathie. Dit kan voorkomen dat een kind in de knoop raakt met haar gevoelens en angsten.

Soms kan een kind zo in de knoop zitten met zichzelf dat het moeilijk wordt om de emoties en gevoelens te uiten. Dan worden de emoties binnengehouden of op een (soms onhandige) andere manier geuit. Dus is het belangrijk om in gesprek te gaan met je kind om er achter te komen wat er speelt.
Het kan lastig zijn om te benoemen wat er aan de hand is en het kan ook zo zijn dat jouw kind het zelf ook niet door heeft, welke situatie haar spanningen oplevert. Gesprekken komen vaak gemakkelijk op gang als je samen een activiteit onderneemt, dan kan tijdens een spel zijn, tijdens een wandeling, tijdens een huishoudelijke bezigheid. Is praten lastig, dan is het tekenen van situaties handig. Verder kan de situatie uitbeelden met lego of Playmobil ook ideaal werken.

Het kan zijn dat jouw kind moeite heeft om zichzelf zijn te zijn. Misschien is ze teveel bezig met en erg gevoelig voor de meningen van anderen. Hoe kan ze leren dat ze zichzelf mag zijn, dat ze goed is zoals is. Het benoemen van kwaliteiten en talenten is hierbij van toegevoegde waarde, dus niet alleen wat jouw kind allemaal goed kan, maar ook alle fijne eigenschappen die ze heeft. Dit kan soms best moeilijk zijn om dit daadwerkelijk te benoemen, probeer het zelf maar eens. Denk bijvoorbeeld eens terug aan die momenten, waarbij er iets goed ging, waarbij je iets betekende voor een ander, het maakt niet uit wat het is: het hoeft niet groots te zijn, het kan ook in kleine dingen zitten. En schrijf al die kwaliteiten voor jezelf eens op, dit kan ervoor zorgen dat je hierdoor jouw kind ook beter kan helpen.

Weten wie er belangrijk zijn voor jouw kind, kan ook een gevoel van veiligheid geven. Weten bij wie ze terecht kunnen als ze met iemand willen praten, als ze iets willen vragen of weten. Mensen die hulp kunnen bieden, wanneer dat nodig is.

Een veilige omgeving is belangrijk voor jouw kind. Dit kan bijvoorbeeld de slaapkamer zijn, een plekje in de tuin of ergens anders, misschien wel in de natuur. Een veilig plekje waar jouw kind even tot rust kan komen, haar hoofd leeg kan maken, kan mijmeren en alles wat nodig is om daarna weer terug te keren in een andere omgeving.

Aandacht en begrip zijn belangrijke factoren voor een emotionele veilige omgeving. Aandacht geef je ook door oprecht te luisteren. Hoe doe je dat, oprecht luisteren:
Een kind wil gehoord worden en serieus genomen worden. Als ouder hoef je niet (altijd) de discussie aan te gaan. Je hoeft alleen maar te luisteren; dat is voldoende. Luisteren doe je met aandacht, zonder vragen te stellen en zonder antwoorden te geven. Want dat is soms alles wat een kind wil: gehoord worden, serieus genomen worden. Doordat jij goed luistert, kan jouw kind haar rust vinden, want ze voelt zich gezien. Jouw manier van begrip en aandacht kan dus een groot verschil maken.
Hierdoor kan een onzichtbaar lijntje ontstaan. Dat wil niet zeggen dat alle problemen hierdoor opgelost worden. Het kan wel inzicht en ruimte bieden.
En dat geeft rust en een gevoel van emotionele veiligheid. 

De training wordt gegeven in mijn praktijk in Ureterp, omgeving Drachten.
Omliggende dorpen, zoals Wijnjewoude, Frieschepalen, Siegerswoude, Drachtstercompagnie, Lippenhuizen, Gorredijk, Nijbeets, Tijnje, Beetsterzwaag, Hemrik, Olterterp. De Wilp, Marum, Surhuisterveen, Opende, Opeinde, Rottevalle, Eastermar, Bakkeveen, Haulerwijk, Haule, Waskemeer, De Veenhoop, Veenhuizen..... zijn gemakkelijk bereikbaar

Je kind moet naar school, maar wil niet en bedenkt van alles om maar thuis te kunnen blijven. Wat is dit moeilijk om aan te zien, want je weet dat er meer aan de hand is en je voelt je machteloos. Je gunt jouw kind het allerbeste, je gunt ze alle geluk van de wereld toe en toch zie je dat ze steeds vaker buikpijn heeft, gevoelig is, veel piekert, het gevoel heeft er niet bij te horen en erg onzeker is. Je hoopte dat het vanzelf beter zou gaan, hebt alle tips en adviezen al geprobeerd en bent bang dat het alleen maar erger wordt. Je ziet de strijd van jouw kind en dat is moeilijk.

Merk je dat jouw kind vaak piekert, slecht kan slapen, met tegenzin naar school gaat en soms zelfs buikpijn heeft? Zie je dat ze erg gevoelig en emotioneel is? Zegt jouw kind dat ze het gevoel heeft dat ze er niet bij hoort, moeite heeft met de meningen van anderen en zoveel vervelende gedachten in haar hoofd heeft en dat ze zoveel onrust in haar hoofd ervaart en zich zo onzeker voelt?

Hoe gaat dit verder, valt ze straks echt helemaal buiten de groep , staat ze wel stevig genoeg in haar schoenen voor al die veranderingen die het voortgezet onderwijs met zich meebrengt?

Wat zou jij graag willen dat jouw kind zonder zoveel tegenzin naar school gaat, beter kan inslapen, rust in haar hoofd ervaart, minder piekert, meer zelfvertrouwen heeft en beter voor zichzelf kan opkomen. Zodat jij zelf ook weer rust gaat ervaren, een blij en gelukkig kind ziet en opmerkt dat zij gewoon zichzelf kan en mag zijn.
​
Ik kan jouw kind helpen om de kracht en het vertrouwen in zichzelf terug te vinden, zodat zij meer zelfvertrouwen gaat ervaren, minder faalangstig is, de omgang op sociaal-emotioneel gebied verbetert en ze weer rust in haar hoofd krijgt.
Want hoe fijn zou het zijn als je weet dat jouw kind de basis heeft gelegd voor meer zelfvertrouwen, weerbaarheid en rust in het hoofd.
Wil je meer weten? Vraag vrijblijvend een kennismakingsgesprek aan.
IK WIL GRAAG VRIJBLIJVEND KENNISMAKEN
​In de tekst lees je 'zij'; je kunt hiervoor in de plaats ook 'hij' lezen. Voor de leesbaarheid heb ik het bij  zij gelaten, maar weet dat jouw zoon ook van harte welkom is.

Als meisjes pesten, gebeurt dit meestal op het sociale vlak. Het gebeurt vaak subtiel en daardoor meestal onzichtbaar. Je kunt hierbij denken aan fluisterend roddelen, de ander buitensluiten, een ander in een negatief daglicht plaatsen en dergelijke.

De sociale contacten zijn belangrijk en hierdoor kunnen meisjes afhankelijk zijn van de meningen van anderen. Hoe steviger je in de schoenen staat, hoe minder je last hebt van de meningen van anderen. Maar hoeveel zelfvertrouwen heb je nodig om dit nare gedrag te kunnen weerstaan: veel, erg veel. Daarom is het belangrijk dat de hele groep wordt aangepakt, dus niet alleen degene die gepest dan wel buitengesloten wordt.

Meestal is er één hoofdpersoon, de queenbee oftewel de koningin, die alles bepaalt: wie hoort er wel en wie hoort er niet bij haar. Deze koningin heeft natuurlijk hofdames nodig, die haar trouw volgen en doen wat de hoofdpersoon, de koningin, wil. De ene hofdame lacht om de grapjes van de koningin en een andere hofdame kan nieuwtjes verzamelen, alles met als doel: er zelf ‘beter’ van worden. Dan heb je nog de wannabees oftewel de meelopers, zij doen braaf wat de koningin hun opdraagt en hopen hiermee te voorkomen dat ze zelf gepest worden. Dan is er natuurlijk nog een slachtoffer nodig en dit hoef niet het cliché ‘ik ben zo anders meisje’ te zijn. Het kan zelfs zijn dat de koningin dit meisje als een bedreiging ziet en haar daarom uitkiest als doel om buiten te sluiten. De redenen voor deze bedreiging kunnen zijn: een meisje met specifieke kwaliteiten, denk hierbij bijvoorbeeld aan intelligent, creatief, zelfstandig.  Lees voor meer informatie het boek van Rosalind Wiseman ‘Queen Bees & Wannebes’, zij beschrijft in haar boek hoe de rollen kunnen zijn verdeeld.

Het zou handig zijn als je kunt achterhalen wie de koninginnen zijn om te voorkomen dat de groepssfeer negatief wordt beïnvloed. Vat het niet te snel op als typisch meidengedrag, anders kan dit akelig en vervelend door blijven gaan. De angel moet eruit gehaald worden, doe dit door het gedrag te bespreken, laat zien dat je het doorhebt. Meisjes kunnen er enorm veel last hebben als ze buitengesloten worden, als ze zien dat er over hun geroddeld wordt, worden afgewezen. Dus bied hulp, reageer en luister met aandacht naar het meisje dat buitengesloten wordt.

Natuurlijk is het bevorderen van de weerbaarheid belangrijk, maar houd het hele systeem wel in de gaten. Het is belangrijk dat de rollen duidelijk zijn, om vervolgens een ieder de gelegenheid te geven om uit die rol te stappen. Bespreken, het onder de aandacht brengen is een belangrijke eerste stap en maak gerust de vergelijking met de queenbees en de wannebees. Maak een begin, iedere stap is er één.

Weet je of dit in jouw klas of omgeving gebeurt: neem iemand, bijvoorbeeld de leerkracht, docent, mentor, in vertrouwen en steun het meisje dat buitengesloten wordt. Luister met volle aandacht naar haar verhaal: gehoord en begrepen worden, dat is zo ontzettend belangrijk.
​
Ben jij een wannebe, besef dan goed of je werkelijk bij dit groepje wilt horen, hoe sterk sta jij in je schoenen? Want als jij stevig in jouw schoenen staat, heb jij het niet meer nodig om als hofdame voor de koningin te spelen.
Ben jij de koningin: zijn er andere manieren om je beter te voelen, is het daadwerkelijk nodig om jezelf zo te gedragen dat een ander daar zoveel last van heeft. Stel dat iemand anders de koningin zou zijn en bevelen zou geven om jou buiten te sluiten, om over jou te roddelen. Zou je dit willen? Ik denk dat het antwoord niet zo moeilijk is. Maak anderen liever blij, want eerlijk: diep van binnen wil je toch zo niet zijn, heb jij dit gedrag toch niet nodig?